Yellow Mountain en het einde van Chinees nieuwjaar

Yellow Mountain en het einde van Chinees nieuwjaar.

Zo inmiddels zijn we weer 2 dagen aan het werk, maar het is nog erg rustig op kantoor. Ook een deel van de winkels is nog steeds dicht. Met Chinees nieuwjaar ligt een hoop hier dus 2 weken plat hebben we gemerkt. Het is het belangrijkste feest van het jaar, zo blijkt ook wel. het is alweer de 3de week in Shanghai, tijd gaat enorm snel maar het is dan ook echt nog steeds super hier!

Op nieuwjaarsnacht besloten ik en Jip samen met wat andere naar de Bund te gaan (hier heb je uitzicht op de mega wolkenkrabbers in het fincial district), om vuurwerk te bekijken. Maar er was gewoon niks... Dit had te maken met het drama wat zich op deze plek heeft afgespeeld tijdens het westerse nieuwjaar. Jammer, maar niks aan te doen. Later bleek dat zondag de dag was dat het meeste vuurwerk afgestoken werd(elke dag gewoon genoeg hoor maar zondag was extreem), dit merkte we toen we net de bus uitstapte van Yellow mountain. Het was 12 uur s'nachts en overal zag je vuurwerk. Heel mooi, Jip werd in de taxi 22 vergezeld door het vele vuurwerk.
Oja Yellow Mountain, we gingen dus naar een plaatsje genaamd Huangshan om daar de yellow mountain te beklimmen op zaterdag en zondag het dorpje te bekijken en te relaxen in de hotsprings. Bij hotsprings moet je denken aan een grote spa met heel veel verschillende warme baden buiten en ook binnen. Helaas regende het zaterdag de hele dag en flink ook, dus daarom besloot onze reisleider om de dagen te switchen. Dus zaterdag gingen we het dorp bekijken, wat wel leuk was maar je had het snel gezien, gelukkig hadden we een leuke groep en hebben we weer veel nieuwe mensen ontmoet, waaronder een italiaan, amerikanen en een paar uit noorwegen. Het mooie is dat Noors en Nederland een beetje op elkaar lijkt dus sommige dingen begrepen we van elkaar. Na het bezichtigen van het stadje gingen we naar de hotsprings wat super relaxed was. Ook was er een bad met Garra rufa visjes, die eten je dode huidcellen. Natuurlijk moest ik dat proberen, best raar gevoel maar mooie ervaring. Jip durfde het niet aan en ging een ander bad in. Verder hebben we nog gevolleyballt in een zwembad met 2 chinezen, die wilde maar wat graag met ons spelen. Tijdens het volleyball maakte ik wat filmpjes met een gopro die ik hier gekocht heb. Mooie filmpjes ik probeer er nog wat van te maken, maar kost tijd. De 2 chinezen wilde heel graag mijn email hebben, zodat ik de filmpjes kon sturen. 1 van de chinezen heette toevallig ook Mark. Nu heb ik al een aantal emails gehad dat het de tijd van hun leven was en dat ze de filmpjes maar wat graag willen omdat het een hele mooie herinnering is, geweldig! Ook willen ze graag nog een keer spelen, kijken of het ervan kan komen.

We aten dit weekend alleen maar traditioneel chinees, niks mis mee maar als ze hier eend serveren krijg je de hele eend met snavel en al, net als kippen voetjes, kikkers etc. Best raar maar het was wel lekker. We aten dus ook een chinees ontbijt wat vooral bestond uit heel droog deeg/tofu achtig 'brood'. Gewoon een deegbal dus, in combinatie met rijst, noodles, ei, dumplins hier en daar etc. Best apart, ik vond het prima Jip had er meer moeite mee. Lunch en avond eten waren bijna het zelfde, warm eten en heel veel verschillende bordjes waar iedereen dan van kan pakken.
Zondag, de dag van Yellow Mountain. Volgens mij was dit het slechtste moment van het jaar om deze berg te beklimmen. Denk trouwens niet aan hardcore bergbeklimmen, nee gewoon trappen overal trappen, 25.000 maar liefst werd ons verteld. Blijkbaar heeft elke berg in China trappen. Maar goed waarom was dit nu de slechtste dag? Het was Chinees nieuwjaar en de dag ervoor had het geregend, dus je raad het al iedereen ging die zondag die berg op. En ja het was 25.000 traptreden lang in de rij staan in Chinastyle, dus duwen trekken inhalen beuken voordringen etc.. De chinezen dringen gewoon voor het is normaal hier, het lijkt gewoon in hun DNA te zitten want ze doen het niet om gewoon simpelweg vervelend te zijn. Ons is verteld dat je vroeger moest duwen om naar voren te komen, want anders zou je de dood vinden. Waarschijnlijk zit het dus gewoon in hun DNA om dit te doen. Ondertussen was de tocht redelijk zwaar, vooral omdat je totaal niet je eigen tempo kon lopen, dus er waren wat mensen die er moeite mee hadden. Van onze groep bijvoorbeeld 2 typisch amerikaanse meisjes, die ik overigens totaal niet mocht maar goed. Je snapt wat ik bedoel met typisch amerikaans, die waren snel moe wilde pauze en eten, hoorde we van andere. Gelukkig liepen ik Jip en Bjorn(de Noor) verder naar voren. Onderweg nog iemand tegen gekomen die werd gereanimeerd, ik denk iets van een hartinfarct, hulp werd afgeslagen dus we gingen verder, hij lag er al even en het was al ver op de berg. Hij kan het nooit hebben overleeft, die dingen gebeuren.

Een maal op de top was het een prachtig uitzicht, maar het was nog redelijk bewolkt dus het kon nog beter. Uiteindelijk 3 uur in de rij gestaan voor de cable car naar beneden. Maargoed het was zeker een mooie ervaring. Die rij was trouwens nogal gevaarlijk want toen werd er echt veel gedruwd, gelukkig zijn wij groter dan welke Chinees dan ook dus hadden we er weinig problemen mee. Maar de chinezen gingen door de bossen voor dringen en toen ontstond er complete chaos verderop in de rij. Het is allemaal goed afgelopen maar wat een hel 3 uur lang half verdrukt worden, na het beklimmen van een berg en met temperaturen van -1 graden celsius is het niet fijn om de heletijd stil te staan.

Uiteindelijk na een lange busreis dus thuisgekomen en uitgerust om de volgende dag Jip zijn verjaardag te gaan vieren. Via een promoter had ik geregeld dat er wat champagne in de club zou zijn voor jip en ook een verjaardagstaart. We hadden onze nieuwe vrienden van Yellow Mountain ook uitgenodigd en het was een mooie avond. Volgens mij was dit de beste verjaardag voor Jip ooit, hij zag er ook heel gelukkig uit die avond mooi om te zien, dat maakte mij ook blij. Jip lag de volgende dag tot 5 uur in zijn bed dus ben ik alleen de stad even in gegaan, best lekker na bijna 3 weken 24/7 niet alleen te zijn geweest. Wat mooie dingen gezien en gekocht om vervolgens toen jip uit zijn bed te gaan eten met 2 meisjes uit Nieuw-Zeeland die we kenden via weer wat andere mensen.

Ondertussen zijn we dus weer aan het werk, het is rustig dus we besteden nu veel tijd aan ons onderzoek. In onze wijk telde ik op een stuk grond wat even groot is als een kleine wijk in Berkel-Enschot meer dan 14 hijskranen en nog wat ander groot materieel. Het gaat hier enorm snel met bouwen, ongelooflijk. Momenteel regent het erg veel, komt met bakken uit de lucht en de afwatersystemen werken voor geen meter hier. Dus veel grote diepe plassen. Ook is het koud, vooral op kantoor is het vaak werken met de jas aan. Je hebt hier geen CV alleen airco die op warm kan. We fietsen dus door de regen en kou naar werk, lijkt net alsof we gewoon in Nederland zijn, alleen dan op een iets grotere schaal. Het is nog steeds dus allemaal prima hier, vanaf volgende week zal het wat drukker worden bij het bedrijf en gaat alles weer door hier in Shanghai.

Denk trouwens niet dat het hier nu met het Nieuwjaar dood was, dat zeker niet deze stad slaapt nooit, maar voor ' Shanghai begrippen' was het gewoon rustig, voor ons zou het nog steeds druk zijn, misschien wel te druk. Het vuurwerk gaat trouwens onzettend hard hier, lijken net grote kanonnen.

Dit was hem wel weer, komend weekend moeten we op zaterdag werken om onze vakantiedagen goed te maken, dus zal een rustig weekend worden waarschijnlijk. Zodra het wat mooier weer wordt gaan we nog wat beroemde tuinen en parken bekijken in de stad, schijnt heel mooi te zijn.

Tot de volgende!

MD